https://m.youtube.com/watch?v=qfResyFrqlM

Ahmed też nie jest śmieszny

Ale fajnie, żeście się stęsknili
nową nazwę wątka i Was wszystkich

Wolne mam, od komputerów i internetów też

Tomcat, mi się przypomniało, że jak do antybiotyku żadnych mlecznych typu jogurt itp. nie możesz, to jedz kiszone ogórki albo kapustę - tam też bakterie jak w probiotykach.

cze Madzia, gdzieś Ty była jak Cię nie było?

Jak napiszę, że w niebie, to i tak nie uwierzysz. Więc napiszę: tu i tam Albo nie: właściwie tam. Cały czas.

niebo

Witaj

Madziutek

fajnie, że jesteś

zazdroszczę nieba

też chce

Wiecie co? Ja tam zaraz wracam

szczęściara

no to korzystaj

włączę se jakiś film, bo tak gadacie, że nie mogę dojść do słowa

rly

co robicie? ja skończyłam film i się nudzę

Książkę czytam i co jakiś czas zaglądam na JM. Nudno.

u mnie nie nudno

A więc tego pięknego popołudnia ukazała się cywilizacja – niejakie Kwasy na Zakarpaciu. Było może ze 30 domków, 2 hotele, 2 knajpki i kilka sklepów.

Pierwsze kroki skierowaliśmy do jedzonka. Śliczna ta restauracja była, „europejska”. Na zewnątrz mapa Europy, symbole miast. Ale tak pięknie być nie mogło. Menu tylko w cyrylicy, a kelnerki ani słowa po angielsku. Wi-fi też nie mieli. Nie chcieliśmy brać randomowo, więc wybór padł na barszcz, bo był jedyną przetłumaczalną potrawą. Kolejnym punktem było znalezienie noclegu. Miejsce znaleźliśmy u jednej rozgarniętej Ukrainki. Za pół domku z osobnym wejściem i łazienką zapłaciliśmy niecałe 30zł. Z racji, że było trochę czasu poszliśmy do lokalnego sklepiku na piwo. I tak siedzieliśmy i obserwowaliśmy Jakaś grupka obok obalała flaszkę za flaszką. Ławeczkę dalej dwóch facetów w mundurach popijało piwo. Po chwili podjechał facet na motorze z dwójką dzieci. Sam dołączył do flaszkujących, a dzieciom kupił po kubku kwasu chlebowego. I tak się ciągnął ciepły piątkowy wieczór.
Kolejnego dnia wyruszyliśmy dalej, do Iwano-Frankiwiska. Z racji, że marszutki rozkład mają tylko w teorii trzeba było iść na przystanek i czekać. I czekać… Po 20 minutach zabrał nas do najbliższego miasta, na stopa, Ukrainiec. Ponarzekał jak każdy na Rosjan, Niemców i drogi oraz popatrzył się dziwnie jak zapięliśmy pasy. Ta, miasto. Pozostało tylko czekać na busa do Stanisławowa. Ten nadjechał bardziej nabity niż tramwaje w godzinach szczytu. W dodatku ludzie mieli problemy mentalne z otwieraniem okien Po ponad 3 godzinach osiągnęliśmy cel. Niestety musieliśmy zmienić plany, więc nie odwiedziliśmy ani Lwowa ani Doliny. Zostało nam mniej niż 300 hrywien, a że kurs tej waluty cały czas szaleje najlepszą opcją było je wydać.






Na granicy spędziliśmy koło 2 godzin, z czego większość u polskich celników (jechaliśmy ukraińskim autobusem). Zaglądali w prawie każdy zakamarek i dokładnie analizowali dokumenty.

I to już koniec mojej opowieści

gdzie przekraczałaś granicę w drodze powrotnej?

w Medyce

Coś mało cykania tutaj.
amareną z colą. Jebnie równo

Ogladam serial i jem kabanosy z bulka i ketchupem a teraz lody

ja jem czereśnie i patrze w pudło ale nac ciekawego nie leci

A ja mam dylemat.
ruszyć wiśniówkę czy nie, bo piwa już wypiłem

taka mała to na raz - wal śmiało

Nie no, na raz nie mogę, rano do roboty. Jakoś od 10.

ja na 6:30, ale nie pogardzę

pij nyga

:kocia dzięki

Co za kacapy, z czarnym piją

:szatkus czarny też człowiek