Takie rzeczy zdarzają się nie tylko w kinie
Reszka
·
23 kwietnia 2014
87 758
538
29
Wiele lat temu Kenneth i Helen Felumlee płynęli tym samym nocnym promem. Tam właśnie zdali sobie sprawę, że nie mogą żyć bez siebie, a w ciągu najbliższych 70 lat nie było jednej nocy, której nie przespaliby razem.Wrzesień 1941 rok - Kenneth i Helen trzy lata przed ślubem, który odbył się w lutym 1944 r.
Za każdym razem, kiedy miliony ludzi obchodzą Walentynki, mija kolejna rocznica krwawej jatki. 14 lutego 1929 roku w Chicago doszło do masakry członków gangu North Side, który stanowił poważną konkurencję dla gangu Ala Capone.
Wojna między tymi gangami trwała od listopada 1924 roku, kiedy to z rąk zabójców Capone zginął ówczesny przywódca gangu North Side - Irlandczyk Dion O'Banion. Rankiem w dniu św. Walentego wynajęci przez Ala Capone zabójcy zastrzelili siedem osób. Skala zbrodni spowodowała, że mieszkańcy Chicago zaczęli postrzegać Ala Capone jako zwyrodnialca, brutalnego i wyrachowanego zabójcę, a nie "zwykłego" gangstera, jak dotychczas.
Egzekucji dokonano w garażu S.M.C. Cartage Company przy 2122 N. Clark St. w North Side, w Chicago. Rozstrzelanie to stało się znane jako Masakra w dniu Św. Walentego. Kilku z zabitych było członkami gangu North Side prowadzonego przez George'a "Bugsa" Morana, który był konkurentem dla Ala Capone i jego bandy.
Pośrodku stoi koroner Herman M. Bundesen. Z siedmiu zamordowanych pięciu było członkami mafii Bugsa. Egzekutorzy postawili ich pod ceglaną ścianą i rozstrzelali przy pomocy strzelb i pistoletów maszynowych.
Najprawdopodobniej zabójcami pracującymi dla Capone byli Fred Burke, Shotgun Ziegler, Gus Winkler, Crane Neck Nugent i Claude Maddox.
Gangsterzy z North Side przybyli tam w celu zakupienia skradzionego transportu alkoholu, który miał im dostarczyć gangster z Detroit, ale później okazało się, że pracował on dla Ala Capone.
Była ona jednym z dwóch świadków, którzy widzieli zabójców opuszczających garaż. Według doniesień prasy pani Morin po usłyszeniu strzałów zauważyła dwóch mężczyzn, wyglądających jak policjanci, opuszczających garaż. Pani Morin, jak i drugi świadek, pani Jeanette Landesman, sześć dni później otrzymały list doradzający im aby "się zamknęły". Morin zaraz po otrzymaniu listu opuściła miasto.
Clark był szwagrem szefa gangu, George'a "Bugsa" Morana i miał reputację bezlitosnego zabójcy.
Jeden z zastrzelonych mężczyzn, Frank Gusenberg, żył, gdy na miejsce dotarły policja i pogotowie. Przewieziony do szpitala zaprzeczył, jakoby miała miejsce strzelanina; zmarł po południu tego samego dnia.
Koroner stwierdził, że w każdym ciele znaleziono od 20 do 25 pocisków.
Dr Reinhardt Schwimmer nie był członkiem gangu Bugsa. Schwimmer był okulistą z "kompleksem chuligana" i lubił przebywać w towarzystwie bandytów.
Koroner Bundesen wezwał na przesłuchania wszystkich handlarzy bronią, o których wiedziano, że sprzedają broń maszynową.
Drugą, poza dr. Schwimmerem, przypadkową ofiarą zabójców był mechanik pracujący w garażu.
Na nim i jego gangu ciążyły podejrzenia o dziesiątki morderstw związanych z nielegalnym handlem.
Wiele akcji likwidacyjnych przeprowadzonych przez mafie w latach 20., w tym Masakra w dniu Św. Walentego, było spowodowanych wojną pomiędzy nim a Alem Capone i Antonio Lombardo.
Była ona żoną Petera Gusenberga, który w imieniu George'a "Bugsa" Morana kierował gangiem. 40-letni Gusenberg był jedną z ofiar Masakry. Pani Gorman zaprzeczyła, aby cokolwiek wiedziała o nielegalnej działalności męża.
Ceremonia odbyła się 18 lutego, na grobie złożono wielką ilość kwiatów, krążyła plotka, że jedna z wiązanek została przysłana przez przywódcę gangu George'a "Bugsa" Morana. Bracia pełnili w gangu kierownicze funkcje.
Budynek wyburzono w grudniu 1967 roku.
Śródła: 1,
2.
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą