Każdy szampan to wino musujące, ale jedynie wina pochodzące z Szampanii mogą być oficjalnie nazywane szampanem. Niestety, Sowietskoje Igrystoje nie jest szampanem, a jedyne, co w nim musuje to chyba siarka, spożycia której słabsi imprezowicze pożałują już kilka minut po noworocznym toaście.

#2. Z którego tłoczenia?

Zbiory gron odbywają się pod koniec września lub na początku października. Najpierw należy przeprowadzić ich tłoczenie i w zależności od tego, ile razy były tłoczone otrzymujemy konkretny rodzaj szampana - to z pierwszego tłoczenia powstają najlepsze trunki, a z drugiego szampany bez określonego rocznika. Warto wiedzieć, że dopuszcza się jedynie dwa tłoczenia.

#3. Fermentacja i bąbelki

Przez dwa lub nawet trzy tygodnie przyszły szampan przechodzi fermentację, która ma miejsce w specjalnych kadziach albo dębowych beczkach. W tym procesie otrzymuje się wino pozbawione jeszcze bąbelków. Najważniejszym elementem produkcji szampana jest mieszanie odpowiednich odmian i roczników. Do gotowej mieszanki dodaje się następnie cukier i drożdże, co powoduje kolejną fermentację. Aby zatrzymać dwutlenek węgla (i tym samym stworzyć bąbelki) przelewa się wino do butelek i korkuje tymczasową zatyczką.

#4. Głowa w dół

Kolejnym etapem jest umieszczenie butelek na specjalnych stojakach i ich stopniowe obracanie do pozycji szyjką w dół. Dzięki temu osad z fermentacji osiada w szyjce. Aby się go pozbyć zanurza się czubek butelki w roztworze solankowym, co powoduje jej zamrożenie, a tymczasowe zamknięcie jest usuwane. Osad zostaje wypchnięty z butelki przez dwutlenek węgla.

#5. Słodko czy wytrawnie

O tym, czy dany szampan będzie wytrawny lub słodki decyduje ilość dodanej do butelki mieszanki cukru trzcinowego i wina. Proces produkcji zwieńczy zamknięcie flaszki odpowiednim korkiem. Warto wspomnieć, że butelki do szampana muszą wytrzymać ciśnienie aż sześciu atmosfer.

#6. Duchowny ojciec

Znawcy tematu spierają się co do prawdziwego ojcostwa szampana. Jedno jednak jest pewne - ojcem był jakiś zakonnik. Przyjęło się, że twórcą tego trunku miał być benedyktyn Pierre Perignon. Legenda głosi, że podczas pierwszej konsumpcji napoju Perignon zawołał swoich współbraci słowami: „Chodźcie prędko, ja piję gwiazdy!”, co świadczy o tym, że prawdopodobnie nie był żyła i poczęstował kolegów.

#7. Dlaczego akurat Szampania?

Wydaje się, że to niezbyt ciekawy region dla produkcji wina - dość ostra zima, wiosenne przymrozki, wiatr znad oceanu i niska średnia roczna temperatura. W dodatku niedaleko Niemcy. Atutem Szampanii są faliste tereny, które niwelują zmiany temperatur i zapewniają wilgoć oraz kredowe podłoże. Dzięki niemu promienie słoneczne odbijają się w kierunku owoców, a nagromadzone w ciągu dnia ciepło ogrzewa rośliny w nocy.

#8. Grzeszny marketing

Aby szampan mógł trafić na królewskie stoły musiał otrzymać odpowiednie marketingowe wsparcie. Takie wsparcie okazała mu baronessa Jeanne de Thierzy, która regularnie spowiadała się u wspomnianego zakonnika i równie regularnie gorszyła go swoim rozwiązłym życiem. Gdy któregoś dnia kobieta przegięła z zabawami i ojciec Perignon udzielił jej rozgrzeszenia z wielkimi oporami, baronessa postanowiła mu się odwdzięczyć. Wskoczyła do łóżka słynącemu brzydoty marszałkowi w zamian za wysłanie ładunku szampana na królewski dwór. Już wtedy było wiadomo, że najlepszą reklamą alkoholu i kiepskiego artykułu jest goła baba.

#9. Na pewno nie z gwinta

Każdy znawca etykiety wie, że do szampana jest osobny kieliszek - wysoki, o prostych ściankach i z długą nóżką. Oczywiście zawsze znajdą się maruderzy, którzy szukają dziury w całym i powiedzą, że w tym kieliszku szampan zbyt mocno się pieni. Wielbiciele tego trunku zasugerują natomiast, że najlepiej jest go pić z kieliszka przypominającego kwiat tulipana, bo dzięki temu intensywniej czujemy aromat.

#10. Na każdą okazję

Szampan należy pić schłodzony, można go podać do wielu potraw i co najważniejsze - można go pić zawsze, nawet rano. Teraz wiemy, co piją ci panowie o siódmej rano pod sklepem.